αδρανή_σώματα

[inert bodies]

AI-Aided Video, Prompts: Video, Photos, 3D renderings, Text, Audio. Post pro: Sound design, Interpolation, Video editing and Upscaling. Based on Personal Dataset.

AI image model deployment involves implementing a trained model for AI-aided video tasks, such as sound design, interpolation, video editing, and upscaling. The model is trained on a personal dataset containing video, photos, text, and audio prompts. Deployment entails making the model accessible for real-time applications, enabling it to analyze and enhance various multimedia elements according to the specified prompts.

concept:

Η αδράνεια, ως αντίσταση στην αλλαγή, φανερώνει μια κοινωνικοπολιτική στασιμότητα σε μια εποχή κυριαρχούμενη από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που λειτουργούν ως θάλαμοι αντήχησης (echo chambers) αυτοεπιβεβαίωσης, δίνοντας προτεραιότητα σε αλγοριθμικά επιλεγμένο περιεχόμενο, προσαρμοσμένο στο “προφίλ αναζήτησης” του χρήστη επικυρώνοντας τις ήδη διαμορφωμένες απόψεις του και, ιδανικά, χωρίς να συναντά καθόλου αντίλογο. Tα στρώματα των κατασκευασμένων ψευδαισθήσεων που υφαίνουν τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας, καλλιεργούν μια στρεβλωμένη πραγματικότητα η οποία απομονώνει και παράλληλα αποκρύπτει τις πολυπλοκότητες μιας κοινωνίας όπου οι προσομοιωμένες απολαύσεις επισκιάζουν τα γνήσια συναισθήματα.

«Σήμερα πρέπει παντού να ανακυκλώνουμε τα απορρίμματα και τα όνειρα, τις φαντασιώσεις- το ιστορικό, παραμυθένιο, μυθικό φαντασιακό των παιδιών και των ενηλίκων, όλα αυτά είναι απορρίμματα, η πρώτη μεγάλη τοξική απέκκριση ενός υπερπραγματικού πολιτισμού.»

[Jean Baudrillard (1981), Ομοιώματα και Προσομοίωση]

[Eng]

Inertia, as resistance to change, reveals a socio-political stagnation in an era dominated by social media functioning as self-referential echo chambers of affirmation. These platforms prioritize algorithmically selected content tailored to each user’s “search profile,” reinforcing pre-existing beliefs, ideally without ever encountering dissent. The layers of fabricated illusions woven by contemporary communication media cultivate a distorted reality that isolates while concealing the complexities of a society where simulated pleasures overshadow genuine emotions.

“Everywhere today one must recycle waste, and the dreams, the phantasms, the historical, fairylike, legendary imaginary of children and adults is a waste product, the first great toxic excrement of a hyperreal civilization.”

— Jean Baudrillard, Simulacra and Simulation (1981)